Yılkı Çıkan Göl

Vaktiyle bir avcının Köktüş (Gök Göğüs) adında bir av kö­peği varmış.

Köktüş’ün elinden ne uçan kurtulurmuş, ne kaçan…                                                                      i

Ava merak salanlar, sadık bir köpeğim olsun diyenler Köktüş’ü isterlermiş.

Lâkin avcı köpeğini kimseye vermez, ağırlığın­ca altına bile satmazmış.

Fakat bu köpeği isteyen bir delikanlı varmış.

Ne edip ne yapıp Köktüş’e sahip olmak istermiş.

Bir gün avcının karşısına çıkarak: *

— Köktüş’ü bana verirsen şu gölden senin için yılkı çıkarı­rım, demiş. (Yılkı: At sürüsü)

Avcı şaşıp kalmış.

Yine de köpeği vermek istememiş.

Genç ısrar etmiş:

— Bir köpeğe karşı bir sürü atın olacak, demiş.

Avcı atlara tamah etmiş. (tamah: Açgözlülük)

Bir de gölden yılkı çıkar mı diye meraklanmış.

Köktüş’ü vermeye razı olmuş.

Oğlan, Köktüş’ü yanma alarak göle girmiş.

Bir süre sonra yedeğinde bir atla geri dönmüş.

Avcıyı bu ata bindirip:

— İleri doğru bak.

Sakın arkana bakma.

Ne duyarsan duy, hiçbir sese kulak verme.

Daima ileriye bak.

Sen ilerledikçe bu kısrağın arkasından yılkı çıkacak, demiş.

Avcı, kısrağı sürmüş.

Oğlan da Köktüş’ü alıp gözden kay­bolmuş.

Avcı, at üstünde az gitmiş, uz gitmiş.

Bir kere bile dönüp arkasına bakmamış.

Derken bir zaman sonra nal sesleri, at kiş­nemeleri duymuş.

Arkasına bakmamak için direnmiş.

Giderek sesler hem yaklaşıyor, hem çoğalıyormuş.

Daha fazla dayana­mayan avcı, bir ara arkasına bakmış.

Bir de ne görsün!

Sayısız al, kısrağın peşine takılmış gelmekte.

Fakat o anda tılsım bozul­muş.

Kısrağın arkasında birkaç at hariç, diğer sürü geriye dön­müş.

Gölün içinde gözden kaybolmuş.

Bu olaydan sonra göle Yılkı Çıkan Göl adını vermişler.

Derler ki atların boz renkli oluşundan mıdır, nedendir, o gölün suları koyu renklidir ve içinde hiçbir canlı yaşamamaktadır.