Vezzeytûni

Hâkim, Hoca’yı iftara davet etmiş, yanındaki kâhyasına da.

Hoca pek sever demiş, aşçıya söyle de kaymaklı incir tatlısı yapsın.

Hoca iftara gitmiş.

-Zeytinle iftar edilmiş, yemekler yenmiş, fakat incir tatlısı gelmemiş.

Yatsı namazından sonra hâkim, Hoca’ya, bir aşir okuyun da neşeyle dinleyelim demiş.

Hoca, Kur’an’ın XCIV. süresi olan ve «İncir ve zeytine and olsun» anlamına gelen «Vettîni vez zeytuni» diye başlayan süreyi okumaya, başlamış,

fakat «incir» anlamına gelen «tîn» i okumayıp «Vezzeytûni» demiş.

Hâkim, Hocam demiş, Vettîn’i unuttun. Hoca, onu benden önce demiş, sen unuttun.