Sincap Moni’nin Hikayesi

Rengarenk çiçeklerin açtığı, kuşların cıvıl cıvıl ötüştüğü bir ilkbahar mevsimiydi. Orman, ilkbaharın gelmesi ile çok daha güzel gözüküyordu. Bütün hayvanlar neşe içinde yaşantılarına devam ediyorlardı. Sevimli Sincap Ailesi de yeni ağaç evlerini tamamlamış ve yeni evlerinde yaşamaya başlamışlardı.

Moni, yumuşacık tüyleri olan şirin bir yavru sincaptı. O gün çok mutluydu. Çünkü uzun süredir hayalini kurduğu odası hazırdı. Yeni odasında yatağı, dolabı ve oyuncakları vardı. Moni heyecanla annesine sarılarak;

– Odam çok güzel oldu anneciğim. Teşekkür ederim, dedi.

Birkaç gün sonrada Anne Sincap Nana, Moni ve Moni’nin kardeşi Toli, yeni komşuları ile tanıştılar. Artık Moni’nin Pula adında sincap bir arkadaşı olmuştu. İkiside her gün bir araya gelip oyun oynuyorlardı.

Moni keyifli günler geçirirken büyümeye devam ediyordu, öğrenmesi ve yapması gereken sorumlulukları vardı ama bunları bilmiyordu.

Bir gün Moni, arkadaşı Pulayı birlikte oynamak için evlerine davet etti. Moni ve Pula odada oyun oynuyorlardı, ama o sırada yedikleri meyvelerin kabuklarını çöp kutusu yerine yatağın altına atıyorlardı. Bir de ellerini yıkamıyorlardı.

Birkaç gün içerisinde odadan kokular gelmeye başlamıştı. Anne Sincap Nana bu konunun nereden geldiğini bir türlü anlayamıyordu.

Ertesi gün Anne Sincap;

– Moni! Bugün anneannenin yanına gitmem gerekiyor. Ben gelinceye kadar kardeşin Toli’ye bakmanı istiyorum. İstersen arkadaşın Pula’yı çağırıp hep birlikte oynayabilirsiniz, dedi.

Moni ve Pula buna çok sevinmişlerdi. Önce her ikisi de yedikleri yiyeceklerin kabuklarını yine yatağın altına attılar. Sonra da ceviz kabuklarından kule yaptılar. Moni arkadaşıyla vakit geçirirken kardeşi Toli’ye bakmayı unutmuştu. Bir süre sonra Pula;

– Ayy, Moni kollarım çok kaşınıyor, hem burası çok pis kokuyor, dedi.

Moni;

– Haklısın, bende kaşınıyorum. Bu koku beni de rahatsız etmeye başladı, diye cevap verdi.

Moni’nin aklına bir fikir gelmişti. Arkadaşı Pula’ya da fikrini söyledi;

– Pula, birlikte göle gidip yıkanalım, temizlenmiş oluruz.

Pula;

– Evet çok kirlendik, hem yıkanıp temizlenirsek kaşıntımızda geçebilir, dedi.

Moni ve Pula, Toli’yi evde bırakıp kimsenin haberi olmadan göle gittiler. Yıkanıp temizlendiler ama oyuna dalıp evlerine gitmeyi unutuverdiler. Saat epey ilerlemişti.

Bu sırada Moni’nin annesi eve gelmiş, geldiğinde de kötü koku her yere yayılmıştı. Biraz araştırma sonucunda kötü kokunun kaynağını buldu;

– Aaa… Bütün eve yayılan bu pis koku demek buradan geliyordu, dedi ve seslendi.

– Moni, Pula, Toli, çocuklar nerdesiniz?

Anne Sincap Nana, cevap alamayınca odalara bakındı. Toli yatağında uyuyordu ve evde tek başınaydı. Moni ve arkadaşı Pula evde yoktu.
Anne Sincap endişelendi ve hemen dışarıya çıkıp yavru sincapları aramaya başladı. Ormanda bulamayınca göle doğru gitti. Moni ile Pula oradaydı. Oyun oynadıklarını gördü. Yanlarına gidip;

– Çocuklar burada ne yapıyorsunuz? Sizi evde göremeyince çok korktum. Haydi bakalım artık çok geç oldu. Gölden çıkmanız gerekiyor. Eve gidiyoruz, dedi.

Moni ve Pula zamanın nasıl geçtiğini anlamamışlardı. Hemen gölden çıkıp eve gitmek için hazırlandılar.

Yol boyunca annesinin çok üzgün olduğunu gören Moni;

– Anneciğim, neden bu kadar üzgün görünüyorsun? diye sordu.

Anne Sincap Nana;

– Bana haber vermeden göle gittiğiniz için üzüldüm.

Moni ve Pula;

– Şeyyy… Biz çok kaşınıyorduk da.

Sincap Nana;

– Bütün bu olanları eve gidince konuşacağız çocuklar, şimdi yolumuza devam edelim.

Anne Sincap ve yavrular evlerine gelmişlerdi. Sincap Nana;

– Anlatın bakalım neler oldu burada? dedi.

Moni ve Pula yaptıklarını, Anne Sincap’a anlattılar. Sincap Nana;

– Çocuklar artık büyüyorsunuz. Yapmanız gereken bazı davranışlar ve sorumluluklar var. Düzenli olmak, temiz olmak, biri bir ricada bulunduğunda onu yerine getirmek, anne ve babadan habersiz bir yere gitmemek, kardeşlerimizle iyi geçinmek, yardımcı olmak, hoşgörülü olmak gibi bir çok güzel davranışlar vardır. Bunlar herkesin yaşamı boyunca yapması gereken sorumluluklardır. Sizler de bu sorumluluklarınızı öğrenmeli ve bu şekilde davranmalısınız.

Moni ve Pula, gün boyunca yaptıklarını ve Sincap Nana’nın söylediklerini düşündüler. İkisi de bu sorumluluklardan hiç birini yapmadığı ve öyle davranmadıklarını fark ettiler. Çünkü yedikleri yiyeceklerin kabuklarını çöp kutusuna değil yatağın altına atmışlardı. Düzensiz ve temiz olmayan bir odada oyun oynadıkları için kaşınmaya başlamışlardı. Annesi Moni’den kardeşine bakmasını istemişti ama Moni kardeşini unutmuş ve evde tek başına bırakıp gitmişti. Göle giderken ikisi de ailesinden izin almamıştı.

Moni;

– Anneciğim, söyledikleri düşündüm. Haklısın, seni üzdüğüm için özür dilerim. Artık sorumluluklarımı biliyorum ve daha dikkatli olacağım, dedi.

Sincap Nana, yavrusu Moni’nin kendisini anladığı için çok mutluydu. Moni’nin odasını temizlemeye başladı. Moni bu sırada;

– Anneciğim ben de sana yardım edebilir miyim? dedi.

– Peki, dedi annesi gülümseyerek.

Birlikte çöpleri topladılar, su ve sabunla yerleri sildiler. Moni’nin odası artık tertemiz olmuştu. Moni annesine sarılarak teşekkür etti.