La Fontaine Masalları

La Fontaine Masalları

La Fontaine Masalları, Çocuk edebiyatının önemli kaynaklarından biri olarak görülen fabl; “kahramanları çoğunlukla hayvan ve bitki gibi varlıklardan oluşan genellikle soyut bir düşünceyi somut bir örnek etrafında benimsetmeye çalışan hareketli öyküler” olarak tanımlanır.

Fabllar, “özellikle 8–12 yaş grubu çocukların okumaktan ve dinlemekten
zevk aldığı yapıtlardır.

Kanaatkârlık, tamahkârlık, kıskançlık, paylaşımcılık gibi çocuklar tarafından algılanması güç kavramların somut olaylarla canlandırılarak anlatılması sebebiyle çok önemli bir eğitim aracı olarak kabul edilmelidir.

Fabllar insan belleğinde çok kolay saklanabilen ve ortaya çıkarılabilen özelliklere sahip olduğu için sözlü gelenek içinde yaşatılabilmektedir.

La Fontaine’nin fablları genel olarak kısa olay yazılarına dayanmaktadır.

Bu durum masalların akılda kalmasını sağlamaktadır.

Ayrıca mecaz ve kapalı bağlamlara yer verilmemiş olması verilmek isteneni daha açık ve anlaşılır kılmaktadır.

Kuru ve sıkıcı bir anlatım yerine şiirsel formatın tercih edilmesi ise çocuğa sanatsal zevk ve beğeniyi aşılamaktadır.

Hayvanlara ilgi ve duyarlılığı artıran masallar aynı zaman da genel kültür bakımından da önem arz etmektedir.

Farenin dişleriyle ağını kemirdiği; yılanın eğe yiyemeyeceği; kurbağaların gölün kıyısındaki bataklık ve sazlık alanlarda yaşadığı; geyiğin otlarla, uzun gagalı balıkçıl kuşunun sudaki canlılarla beslendiği beslendiği; katırın eşek ile kısrağın çiftleşmesinden meydana geldiği… gibi daha pek çok bilgi La Fontaine’in güçlü gözlem gücünün ve daha çocuk yaşlarda diğer canlılara duyduğu merakın ürünüdür.