Küçük Fidan

Bahçeye yeni ekilmiş bir tohumdu.

Topraktan fışkırıp yeryüzüne uzaması için biraz zaman geçmesi gerekti.

Zaman geçtikçe, küçük bir fidan oldu tohum.

Bahçedeki diğer ağaçların içinde en küçük boylu kendisiydi, bazen çocuklar bahçeden geçerken kendisini fark edemeyip üzerine basacaklar diye korkuyordu.

Cano sıkılıyordu bu duruma. Her gün aynı şeyleri yaşıyordu ve büyüdüğünü hiç göremiyordu.

Güneşi, suyu, toprağı, bakımı her şeyi mükemmeldi ama büyümüyordu işte.

Offf!! Yanındaki ağaçların boyuna ne zaman yetişecekti!

Ne zaman onlar gibi meyveler verecek ve çocuklar kendisine ilgi ve iştahla bakacaktı.

Gelecek güzel günlerin hayaliyle yaşamaktan çok sıkılmıştı, daha fazla sabredemedi ve kıskançlığını yanındaki elma ağacına belli etti.

– Ben senin kadar büyüdüğümde, senden daha çok dalım ve yaprağım olacak ve daha çok meyve vereceğim, diyerek devam etti:

– Benden büyüksün ve meyve veriyorsun diye kendini bir şey zannetme! Çok yakında ben de büyüyeceğim.

Elma ağacı şaşkın bir bakışla:

– Bunu da nerden çıkardın küçük fidan. Ben bu aşamaya gelebilmek için yıllarca bekledim, hala daha meyvelerimin olgunlaşması, daha sulu, daha tatlı olması için bekliyorum, sabrediyorum.

– Yıllarca beklemek mi? Yanlış mı duydum, dedi minik fidan.

– Hayır, yanlış duymadın. Elinden geleni yapıp sabırla beklemezsen hiçbir zaman amacına ulaşamazsın.

O an, birden bir hayal kırıklığı yaşadı fidan.

Bu kadar bekleyeceğini düşünmemişti.

Ama galiba elma ağacı haklıydı. Hem mademki beklemesi, sabretmesi gerekiyordu, o halde geçen zamanı en güzel şekilde değerlendirmeliydi.

Böyle düşünmeye başladığında artık daha mutluydu.

Günler günleri kovaladı ve küçük fidan yavaş yavaş uzamaya başladı.

Sabretmeye devam etti. Zamanla daha çok uzadı; dalları, yaprakları çoğalmaya başladı.

Bir gün baktı ki, dallarında çiçekler açıyor, çiçekler meyveye dönüşüyor.

Allah’ım bu ne büyük mutluluktu…

Sabrının mükâfatını almıştı fidancık.

Etrafında çocuklar cıvıldaşıyor, meyvelerine ulaşmak için çabalıyorlardı artık.

Küçük küçük fidanlar Toprakta uzun süre bekler Günlerine gün ekler Büyümek için sabrederler.

“Sabredin, çünkü Allah sabredenlerle beraberdir (Enfâl sûresi, 46. âyet)

Kaynak: Diyanet

İsmail Gibi