Kendini Kartal Sanan Karga

Kartal, yüksekçe bir kayanın üzerinden şimşek gibi inerek kuzuyu kaptı , havalandı.

Onu izleyen Karga’nın da iştahı kabardı.

Kendi kendine, ‘ben de kuşum’ dedi, ‘ondan neyim eksik, ben de yapacağım’.

Uygun anını kolladı ve hızla atılarak, kocaman bir koyunun sırtına kondu.

Kondu ya, güçsüz tırnakları, hayvanın yününe takılıp kaldı.

Ne kadar çırpındıysa da kurtulamadı.

Kavrayıp da kaçamadı.

Nihayet Çoban gelip bir güzel yakaladı.

Ayağını bağladı, heybesine atıp, sürüyü bıraktıktan sonra eve geldi.

Heybesini boşalttığında, çocukları çevresine üşüştüler Karga’nın.

‘Baba bu ne?’ diye sordular.

Çoban, ‘vallahi’ dedi, ‘ben karga olarak biliyorum, ama o, kendisini kartal sanıyor’.