Hediyelerin Dili Olsa

Adına yakışır bir teyzeydi “Hediye teyze!” En büyük zevki çocukları mutlu etmekti. Boy boy hediye kutuları, rengârenk, desenli kâğıtlar, kurdeleler, bol bol yapıştırıcı alır ve çeşit çeşit hediye kutuları hazırlardı çocuklara.

Kutuların içine koymak için de küçük sevimli hediyeler seçerdi genelde.

Bazen boya kalemleri, bazen kokulu bir silgi, bazen küçük bir toka, minik not defterleri, anahtarlıklar, sevimli oyuncaklar… Maddi değerinden çok, manevi değeri olan hediyeler… Bu hediyelerden alıp da yüzünde gülücükler açmayan çocuğa rastlamamıştı henüz. Ta ki, mahalleye yeni taşınan ailenin küçük kızı
Seher’i tanıyana kadar.

Hediye teyze, mahalleye taşındıkları ilk zamanlar verdiği “tanışma hediyesiyle anlamıştı, Seher’i memnun etmenin zor olduğunu. Seher daha sonraki günlerde  de Hediye teyzenin verdiği hediyelerden, yaptığı küçük sürprizlerden bir türlü mutlu olmuyordu.

Hediye kutusundan oyuncak çıksa, boya kalemi istiyor, boya kalemi çıksa,
“Neden anahtarlık değil!” diyordu. Ona hediye beğendirmek ve onu mutlu
etmek çok zordu. Bazen de diğer arkadaşlarına verilen hediyelerin kendisininkinden daha güzel olduğunu söylüyordu.

Hediye teyze âdeta çaresiz kalmıştı. Sonunda, ona boş bir hediye kutusuyla birlikte bir ders vermeyi planladı.

Seher, “Acaba bu sefer hediye paketimden ne çıkacak!” diye düşünerek
heyecanla açtı Hediye teyzenin verdiği renkli kutuyu. Kutu kocamandı.

“Kesin bu sefer büyük bir hediye çıkacak içinden.” diye düşündü.

Ama kutu boştu! Çok şaşırdı Seher. “Aaa nasıl olur?! Hediyem nerdeee?!” der gibi baktı Hediye teyzeye.

Şaşkınlığının yerini hayal kırıklığı almıştı.

Hediye teyze belki o gün boş bir hediye kutusu vermişti Seher’e ama Seher, çok önemli bir şey öğrenmişti. Küçük şeylerle mutlu olacaktı artık ve beklenti içine girmeden, değer verecekti herkese. Notta şunlar yazılıydı:

En güzel hediyeyi sorarsan eğer,
Ne çikolatadır ne de şeker,
Ne altındır ne mücevher,
Yüreklere mutluluk eker,
Sevdiklerimize verdiğimiz değer.
Yüzleri güldürür ne verirsen ver,
Sevgiyle verirsen eğer!

Kaynak: Diyanet

Alp Dağı