Geleceğini Biliyordum

Savaşın en kanlı günlerinden biriydi. Asker, en iyi arkadaşının az ileride vurulup kanlar içinde yere düştüğünü gördü. İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar. Asker hemen komutanına koştu ve

“Komutanım, müsaade ederseniz arkadaşımı alıp gelebilir miyim?” dedi.

“Delirdin mi?” der gibi baktı teğmen.

“Gitmeye değer mi? Arkadaşın delik deşik olmuş, büyük olasılıkla ölmüştür bile. Kendi hayatını da tehlikeye atma sakın.”

Asker ısrar etti ve komutan “Peki” dedi “Git o zaman.”

İnanılması güç bir olay gerçekleşti ve asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaşmayı başardı. Onu sırtına aldı ve koşa koşa siperine döndü. İkisi de yine yara almamışlardı. Birlikte siperin içine yuvarlandılar.

Komutan, kanlar içindeki askeri muayene etti, sonra onu sipere taşıyan arkadaşına döndü,

“Sana değmez demiştim. Arkadaşın çoktan ölmüş. Hayatını tehlikeye atmana değdi mi şimdi?” dedi.

Asker iç çekerek “Değdi komutanım, değdi” dedi.

“Nasıl değdi?” dedi komutan. “Bu adam ölmüş görmüyor musun?”

“Yine de değdi komutanım. Çünkü yanına ulaştığımda henüz sağdı. Onun son sözlerini duymak, benim için dünyaya bedeldi.” Arkadaşının son sözlerini hıçkırarak tekrarladı: “Geleceğini biliyordum!”

Dostluk! Dünyada eşi bulunmaz bir nimet. Varlığı dünyalara bedel bir mutluluk kaynağı…

Nice zengin insanlar var… Dünyaları satın alabilecek gücü, malı, mülkü, serveti olduğu halde yine de mutsuzlar. Çünkü kendisiyle birlikte olunca huzur bulduğu, sıkıntı ve kederlerini unuttuğu, hiç bir menfaat beklemeden kendisini seven bir dostu yok.

Allah (cc) kıyamette, hiç bir gölgenin bulunmadığı o günde, 7 sınıf insanı arşın altında gölgelendireceğini yani onları himaye edeceğini söylüyor. Bu 7 sınıf insandan biri de Allah için birbirini seven, o sevgi ile bir araya gelip, o sevgiyle birbirinden ayrılan iki kişi.

Müşrikler Peygamber Efendimiz’i yatağında uyurken öldürmek için evinin etrafını sardığında Hz. Ali hiç çekinmeden Peygamber Efendimiz’in yatağına yattı. Sevdiği için, dostu için ölümü göze aldı.

Ne mutlu, dostu için ölümü göze alabilecek dostlara sahip olabilenlere… Ne mutlu birbirini Allah için sevebilenlere…

-Alıntı-

Keloğlan Şehre İniyor