Bayram Sevinci ve Yardımlaşma

O gün Ece çok heyecanlıydı çünkü yarın bayramdı. Ece bayramları çok severdi. Heyecanla annesiyle beraber bayram alışverişine çıktı. Yolda karşı komşularının çocuğun gördü ama üstünde yırtık pırtık elbiseler vardı.

Ece çok üzüldü. Bayram kıyafetlerini alırken bir tane de fazladan aldı. Eve geldiler annesi eceye dönerek “Niye iki tane elbise aldın” diye sordu.

Ece olanların hepsini anlattı. Ecenin annesi bu olanları duyunca duygulandı. Annesi kızının düşünceli olması onu mutlu etti.

Ece annesinden izin alarak karşı komşuya elbiseleri vermeye gitti. Karşı komşunun kızı çok sevindi. Ailecek Ece’ye çok teşekkür ettiler. Ece eve dönerken içindeki huzuru hissetti.

Ece’ye babası yardımlaşmanın çok güzel, çok değerli olduğunu ve Allah’ın yardımlaşanları çok sevdiğini söylemişti. Ece babasına olanları anlattı. Eceye babası “Aferin benim güzel kızım” dedi.

Ece O gün içindeki huzurla yatağına yattı. Ertesi gün bayramdı, Ece bayramlıklarını giydi ve annesiyle beraber dışarıya çıktı. Dışarıda karşı komşunun kızını gördü. Dün adını sormayı unutmuştu. Komşunun kızına adını sordu adı Elif’miş. Arkadaş oldular.

Elif Eceye kıyafetler için tekrar teşekkür etti. Ece artık yardım isteyene yardım edecekti. Yardımlaşmayı hayatının her alanında sürdürecekti.

YAZAR: Havva Betül MİROĞLU
YAŞI: 10