Allah Beni Görüyor

Nehrin suyu gürül gürül akıyordu.

Yağmurlarla bu yıl da nehrin suyu artmıştı.

Mehmet kardeşleriyle birlikte okul sonrası dağlara gelmiş kekik topluyordu.

Aslında henüz bugünkü Kur’an dersini yapamamıştı ama kardeşleri küçüktü ve onları yalnız bırakmak olmazdı.

Epey kekik toplamışlardı.

Kardeşleri oyuna dalmış Mehmet ise nehrin kıyısında oturuyordu.

Çocuklar oyun oynarken uzaklaşmışlar kendi hallerinde görünüyorlardı.

Gökyüzüne, dağlara, nehre baktı Mehmet.

Yapayalnızdı, kimsecikler yoktu etrafta.

Nehirde gördüğü yansımasına dil çıkardı muziplik olsun diye.

Aniden bir balık sıçradı suyun içinden.

O kadar hızlı hareket etmiş ve öyle ani olmuştu ki emin olamadı Mehmet, gördüğü neydi.

Başını öne doğru uzattı dikkatle baktı ve ikinci kez aniden suda sıçrayan balıktan nehrin buz gibi suyuyla ıslandı yüzü.

Yüzünü silerken ince, güçsüz bir ses duydu.

Konuşan balıktı.

“Seni kimsenin görmediğini mi sanıyorsun?

Yo, diyebildi sadece Mehmet.

“Çoğu zaman insanlar öyle sanıyorlar çünkü! dedi ve sözüne devam etti balık.

Başka insanların yanında iyi ve güzel davranışlarda bulunurken kimsenin sizi göremeyeceğini, duyamayacağını düşündüğünüzde hemen değişiveriyorsunuz.

Kötü sözler söyleyebiliyor, çirkin davranışlarda bulunabiliyorsunuz.

Öğretmenin görmediğinde arkadaşına vuruyor, kopya çekiyor; annen baban görmediğinde yalan söylüyor, kardeşini incitebiliyorsun.

-Ama, dedi Mehmet üzgün bir sesle.

“Ben bu dediklerini yapmıyorum ki.

-Ben de kimse böyle yapmasın ve unutmasın diye söylüyorum dedi balık.

Mücadele suresini ezberledin hem sen öyle değil mi?

-Evet, dedi Mehmet.

-İşte bu surenin 7. ayetinde yüce Allah diyor ki: “Göklerdeki ve yerdeki her şeyi Allah’ın bildiğini görmüyor musun?

Üç kişi gizlice konuştuğunda dördüncüleri O’dur.

Beş kişi gizlice konuştuğunda altıncıları O’dur.

Bundan daha az yahut daha çok kişi de olsalar, nerede olurlarsa olsunlar, Allah mutlaka onlarla beraberdir.

Sonra onlara yaptıklarını Kıyamet günü haber verecektir.

Allah, her şeyi hakkıyla bilir.

Balık ayeti okumayı bitirir bitirmez suda kayboldu.

Mehmet şaşkındı.

Balığın ortaya çıkışından çok kızgın kızgın konuşmasına şaşırmıştı.

Daha şaşkınlığı geçmemişti ki çocuklar bağırış çağırış içinde yanına geldiler.

Birbirlerini şikâyet ediyor, hepsi haklı olduğunu anlatmaya çalışıyordu.

Biri diğerine vurmuş ama bunu kimse görmemişti.

Aslında önce başlatanı kimse bilmiyordu.

Mehmet, balığın az önceki kızgın konuşmasının sebebini anlamaya başlamıştı.

Biz insanlar Allah’ın her şeyi gördüğünü ve bildiğini unutabiliyoruz sık sık, diye düşündü.

Oysa bir yerde iki kişi varsa üçüncüsü O’ydu, üç kişi varsa dördüncüsü O’ydu….

Kaynak: Diyanet